Powered By Blogger

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Ο ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΣ ΣΟΦΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΟΣΚΑΡ !

Έχει έναν υπέροχο καταγάλανο Ουρανό ! Ο Όσκαρ λιάζεται αμέριμνος κι ευτυχισμένος στο μπαλκόνι. Χαίρεται τη μέρα, απολαμβάνει τον ήλιο. Δε μοιάζει να κουβαλά περιττό φορτίο απ'το παρελθόν. Ό,τι συνέβηκε χθες...πέρασε. Το έχει διαγράψει. Ούτε το αύριο τον προβληματίζει. Όταν έρθει η ώρα του θα το αντιμετωπίσει. Το σοφό σκυλάκι γνωρίζει απ'την αρχέγονη φύση του ότι του ανήκει μόνο το παρόν. Κι αυτό το παρόν το βιώνει με όλη τη δύναμη της ψυχής του.
Αν ξαφνικά περάσει απ'το δρόμο μια ανεπιθύμητη γι αυτόν παρουσία, θα ταράξει για λίγο τη γαλήνη του. Θα σηκωθεί να γαυγίσει και ν'απειλήσει τον υποτιθέμενο εισβολέα. Αλλά ως εκεί. Δε δημιουργεί πολεμική σύρραξη, δε φορτίζεται με αρνητισμό, ούτε σκέφτεται πως θα προασπιστεί μελλοντικά το έδαφός του.
Στη βροχή, το κρύο και το αγιάζι μελαγχολεί, κουλουριάζεται και μιζεριάζει. Δεν αντιστέκεται σ'αυτό που υπάρχει, ούτε στα αισθήματά του. Με τη σοφία στα εκφραστικά του ματάκια ότι....κι αυτό θα προσπεράσει, ας μην του δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα απ'ότι αξίζει.
Ο καθημερινός του περίπατος είναι πάντα γι εκείνον μια μικρή γιορτή. Πάλλεται από χαρά. Η ουρίτσα του, τα υπέροχα αυτιά του, ολόκληρο το σώμα του συμμετέχουν σ'ένα ξέφρενο ξέσπασμα συναισθημάτων, μόνο για μια βόλτα, ασήμαντη και ρουτινιάρικη για μας. Λες κι ανακαλύπτει συνέχεια καινούργιες ομορφιές στο περιβάλλον που εμάς μας διαφεύγουν. Μυρίζει ατέλειωτες στιγμές τα μικρά φυλλαράκια, τους μίσχους και τους καρπούς, τρελαίνεται να κυλιέται χαρούμενα πάνω στα ξερόχορτα. Δεν έχει ανάγκη από πλούσια και φανταχτερή ζωή για να νιώθει απόλυτα ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η ώρα του φαγητού είναι ιερή, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του ακούραστα και καθημερινά, ο κύκλος της ημέρας του και της ζωής του είναι αυτονόητα αποδεκτός απ'την ύπαρξή του. Κι όταν κάποτε έρθει η φθορά κι η στιγμή της μεγάλης αναχώρησης, θα την αποδεχτεί με θάρρος κι αξιοπρέπεια, όπως κάνουν πάντοτε όλα τα ομοειδή του.
Έναν όρο έχει μόνο ο Όσκαρ να θέσει στις ζωές μας. Έναν όρο αδιαπραγμάτευτο για την ευτυχία του. Για το αιώνιο παρόν που βιώνει δίπλα μας. Να του ανταποδίδουμε την τυφλή κι άνευ όρων αγάπη που μας δείχνει. Με το δικό μας τρόπο, όπως θέλουμε εμείς. Έτσι κι αλλιώς μας αποδέχεται πλήρως όπως είμαστε, χωρίς να προσπαθεί να μας αλλάξει, σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες. Αρκεί να υπάρχει Αγάπη μεταξύ μας !
Πόσο σοφή είναι η φύση και τα αγνά πλάσματά της !

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΑΠΟ ΨΗΛΑ..... ! !

Η απόσταση και το ύψος γλυκαίνουν λίγο τη σκληράδα των προβλημάτων και της καθημερινότητας. Απαλύνουν τις μικρές μας προσωπικές εσωτερικές συγκρούσεις. Σαν να τα βλέπουμε συμβολικά απ'το παράθυρο ενός αεροπλάνου. Φαντάζουν όλα στα μάτια μας μικρότερα κι ασήμαντα. Οι πόλεις κι η τρέλα τους γίνονται κουκκίδες στο χάρτη μας, οι αρνητικές σκέψεις ξεθωριάζουν στο μυαλό μας, ό,τι μας λύγισε, πονάει λιγότερο την ψυχή μας.
Από τόσο μεγάλο ύψος βρίσκουμε τη δύναμη να συγχωρούμε, να παίρνουμε δυναμικές αποφάσεις, να θέλουμε να ορίζουμε εμείς αποκλειστικά τη ζωή μας.
Όσοι μας πλήγωσαν φαντάζουν μέσα μας μικροί και λίγοι. Μεγαλώνει το δικό μας μεγαλείο, πετώντας ψηλά στον ουρανό και μικραίνει το δικό τους.
Ακόμα κι εκείνοι που χτυπιούνται από άλλες τραγωδίες.....από σεισμούς, θύελλες και πλημύρες, μόνο σαν ανέβουν πολύ ψηλά..... μ'όποιο τρόπο το κατορθώσουν, μπορούν να διακρίνουν ξεκάθαρα να εκτιμήσουν την συνολική εικόνα να δουν τα συντρίμμια πάνω στα οποία θα ξαναχτίσουν τη ζωή τους.
Όλοι για την ίδια πτήση είμαστε !
Καλό Τρελομάρτη να'χουμε !